-
1 trącać
\trącać kogoś łokciem jdn mit dem Ell[e]bogen anstoßentrącić czymś nach etw riechen ( fam)III. vr1) ( lekko uderzać się) sich +akk gegenseitig stoßen2) ( wznosić toast)\trącać się kieliszkami mit den Gläsern anstoßen
См. также в других словарях:
trącać — ndk I, trącaćam, trącaćasz, trącaćają, trącaćaj, trącaćał, trącaćany trącić dk VIa, trącaćcę, trącaćcisz, trąć, trącaćcił, trącaćcony 1. «lekko uderzać, dotykać» Trącać kogoś w bok. Trącił lekko strunę. ◊ wulg. Pies cię trącał «zwrot oznaczający… … Słownik języka polskiego
szturchać — ndk I, szturchaćam, szturchaćasz, szturchaćają, szturchaćaj, szturchaćał, szturchaćany szturchnąć dk Va, szturchaćnę, szturchaćniesz, szturchaćnij, szturchaćnął, szturchaćnęła, szturchaćnęli, szturchaćnięty, szturchaćnąwszy «lekko uderzać… … Słownik języka polskiego
poklepywać się – poklepać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uderzać się lekko dłonią : {{/stl 7}}{{stl 10}}Poklepywał się znacząco po czole. Poklepać się po udach, po brzuchu. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
klepać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, klepaćpię, klepaćpie, klepaćany {{/stl 8}}– klepnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, klepaćnę, klepaćnie, klepaćnij, klepaćnął, klepaćnęli {{/stl 8}}{{stl 7}} uderzać lekko dłonią : {{/stl 7}}{{stl 10}}Lubił lekko… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ciupać — ndk IX, ciupię, ciupiesz, ciup, ciupaćał, ciupaćany ciupnąć dk Va, ciupaćnę, ciupaćniesz, ciupaćnij, ciupaćnął, ciupaćnęła, ciupaćnęli, ciupaćnięty, ciupaćnąwszy, gw. «lekko, słabo uderzać, zwłaszcza siekierą, rąbać na drobne kawałki» Ciupać… … Słownik języka polskiego
klepać — ndk IX, klepaćpię, klepaćpiesz, klep, klepaćał, klepaćany klepnąć dk Va, klepaćnę, klepaćniesz, klepaćnij, klepaćnął, klepaćnęła, klepaćnęli, klepaćnąwszy 1. «uderzać lekko dłonią» Poufale klepnął go po plecach. Z uznaniem klepali go po ramieniu … Słownik języka polskiego
tepować — ndk IV, tepowaćpuję, tepowaćpujesz, tepowaćpuj, tepowaćował, tepowaćowany szt. «uderzać lekko pędzlem po świeżo zamalowanej powierzchni w celu uzyskania efektu jej chropowatości» ‹ang.› … Słownik języka polskiego
dziabać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, dziabaćbię, dziabaćbie, dziabaćany {{/stl 8}}– dziabnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, dziabaćnę, dziabaćnie, dziabaćnij, dziabaćnął, dziabaćnęli, nięty, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} uderzać, zwykle lekko, ostrym… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dziabać się – dziabnąć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} uderzać siebie, raczej lekko, ostrym narzędziem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dziabnąć się finką w rękę. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
klepać się — I – klepnąć się {{/stl 13}}{{stl 33}} uderzać siebie lekko dłonią :{{/stl 33}}{{stl 10}}Klepał się po brzuchu. Klepać się po nodze. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}klepać się II {{/stl 13}}{{stl 33}} klepać się wzajemnie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
poklepywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, poklepywaćpuję, poklepywaćpuje, poklepywaćany {{/stl 8}}– poklepać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa, poklepywaćpię, poklepywaćpie, poklepywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uderzać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień